Według archeologów z lizbońskiego ratusza, cytowanych przez portugalskie media, pozostałości dużych rozmiarów zakładu stoczniowego odkryto w pobliżu stołecznego osiedla Santos-o-Velho, usytuowanego przy delcie Tagu. Powstaje tam przedłużenie linii metra.
W trakcie dotychczasowych prac znaleziono fragmenty drewnianej rampy, pozwalającej wodować dużych rozmiarów nowe okręty, a także remontować uszkodzone jednostki. Działała ona w pobliżu istniejącej kiedyś w Santos-o-Velho plaży w delcie rzeki Tag.
Zakład stoczniowy działał kilkanaście wieków. Mogli budować w niej Rzymianie
Pierwsze ślady ruin stoczni odkryte zostały w styczniu br. Wezwane na miejsce ekipy archeologów z lizbońskiego ratusza odkryły następnie kanał o długości 80 m, mający 10 m głębokości.
Wstępne badania dowodzą, że zakład stoczniowy działał prężnie jeszcze w XVIII w., co zdaniem archeologów "dowodzi tam równocześnie dużej aktywności żeglarskiej".
Według badaczy istnieje domniemanie, że stocznia mogła istnieć przez kilkanaście wieków, a statki budowali w niej już Rzymianie. Ostatecznie w III w. opuścili oni Olisipo, jak nazywano Lizbonę w Imperium Rzymskim.
Siły natury mogły doprowadzić do upadku stoczni
Archeolodzy nie wykluczają, że schyłek stoczni mógł mieć związek z dużymi zniszczeniami w delcie Tagu po nadejściu 1 listopada 1755 r. silnego trzęsienia ziemi oraz fal tsunami. Przypominają, że w kolejnych latach w miejscu zakładu pojawił się nasyp, który zasłonił dawną stocznię.
Portugalscy badacze nie wykluczają, że po kataklizmie w miejscu pracującej przez wieki stoczni podejmowano próby odbudowy zakładu. Nie zostały one jednak zakończone sukcesem.
Portugalski dziennik "Publico" przypomina, że w ostatnich latach w Lizbonie w rejonie delty Tagu natrafiano podczas prac budowlanych na pozostałości innych zakładów stoczniowych lub ruin portu morskiego. W 2021 r. w bliskim sąsiedztwie osiedla Santos-o-Velho odkryto pozostałości zakładu, w którym remontowano okręty. Wśród znalezionych tam fragmentów statków były dobrze zachowane elementy jednostki pływającej z XVII w.
